Балачак хыялы

Һәр елны июль аеның соңгы якшәмбесендә Хәрби диңгез флоты көне билгеләп үтелә. Бу бәйрәмдә хәрби моряклар, флот ветераннары, үзенең язмышын илебезнең диңгез киңлекләрендә хезмәт итү белән бәйләгән ир-егетләр үзләренең истәлекләре белән бүлешәләр, хезмәттәшләре белән очрашалар, хезмәт чоры белән бәйле вакыйгаларны барлыйлар.

Метрәй авылы егете Рим Гыймранов балачактан ук диңгезче булырга хыяллана. Аның караган кинолары да күпчелек диңгезчеләр, аларның хезмәтләре хакындагы кинолар була. Шуңа күрә дә хәрби хезмәткә алыныр вакыт җиткәч, ул үзенең теләген – хәрби диңгез гаскәрләрендә хезмәт итәчәген белдерә.

– Хәрби хезмәткә чакыру килгәч, хәрби комиссариатка юл тоттым. Әлбәттә инде, егетләрчә үземнең хәрби диңгезче булырга теләгем барлыгын белдердем, – ди Рим Гыймранов, армиягә китү вакытларын искә алып.

– Хәрби комиссариатта минем теләгемә каршы килмәделәр. Әлбәттә, диңгезче булыр өчен бар яктан да сәламәт булырга, спорт белән шөгыльләнергә кирәк. Шуңа күрә дә Казанда медицина тикшерүе узганда ныклы тикшерү үткәрделәр. Һәм хәрби диңгез флотында хезмәт итәргә яраклы дигән нәтиҗә ясауларын ишеткәч, ул иң сөенечле көнем булып хәтеремә кереп калды, - ди ул.

1972 елның 7 ноябрендә Метрәй егете Рим армия хезмәтенә юл ала. Иң элек аларны Североморск шәһәренә зерлек курсларына җибәрәләр. Укулары төгәлләнгәч, аларны Латвиянең Балтыйк диңгезе ярындагы Лиепая шәһәренә озаталар. Биредә хәрби частьның базасы була. Ленинградка яңа корабль алырга да килә Р. Гыймранов. Әзерлек курсларыннан хезмәт итәргә җибәрелүче частенә киткәндә Ленинград вокзалында авылдашы Әгъләметдин Сәгъдиев белән дә очрашырга  насыйп була аңа.

– Без әзерлек курсларын төгәлләп хезмәт итүче частька бару өчен тимер юл вокзалына килдек. Поезд көтеп торганда, күзем кафеда чиратта басып торучы шулай ук диңгезче киеме кигән егеткә төште, – дип сөйли ул мизгелне Рим абый. – Беренче тапкыр күзем төшү белән авылдашым Әгъләметдингә охшаган дигән фикер килде. Шуннан тагын берничә тапкыр борылып карадым да, түзмәдем янына барып җиңенә кагылдым. Ул да борылып карады һәм икебез дә бер мәлгә аптырап калдык. Әгъләметдин дә ул вакытта хәрби хезмәттә, су асты көймәсендә хезмәт итә иде, аларның ул көнне ялга чыккан вакытлары булган. Туган ягыңнан ничә километрлар еракта булган шәһәр вокзалында үзеңнең авылдашыңны очрат әле!

Тулырак “Авыл утлары” газетасының 2024 ел 26 июль санында укыгыз.

Мөслим-информ архивыннан