Күңелләрдә саклыйк

Бөек Ватан сугышы башланганда, ул хәрби хезмәттә була. Әтиебез сугышның беренче көннәреннән үк утка керә. Кызганыч, әткәй исән вакытта аның сугыш турында сөйләгәннәрен игътибар белән тыңламаганбыз...

Әткәебезнең Сталинград өчен барган сугышларда катнашуы, каты яралануы турында сөйләгәннәре истә. “Яу кырында ятып калдым”, – дип уйлаган идем инде. Сул аягым тездән түбән тирегә генә эләгеп тора, үзем кан эчендә. Аллаһның рәхмәтедер, Гриша исемле хезмәттәшем, “Калдыр мине, үзең дә харап буласың”, – диюемә карамастан, әле сөйрәп, әле күтәреп, мине ут астыннан алып чыкты”, – дип сөйли иде ул. Гомеренең соңгы көннәренә кадәр әтиебез хезмәттәшен хөрмәт белән искә алды. Без дә Гришага бик рәхмәтле идек, чөнки әткәебез, госпитальдә озак кына дәваланганнан соң, 1943 елда туган ягыбызга әйләнеп кайткан һәм әнкәебез белән гаилә корган. Әти-әниебез 7 бала тәрбияләп үстерделәр, барыбызга да диярлек югары белем бирделәр. Әткәй – безнең барыбызның да беренче укытучысы да әле!

II төркем сугыш инвалиды булуына карамастан, әткәебез 40 елдан артык укытучы, мәктәп директоры булып эшләде. Аңа “Татарстанның атказанган укытучысы”, “Халык мәгарифе отличнигы” исемнәре бирелде. Ул җәмәгать эшләрендә актив катнашты, политукулар алып барды.

Тулырак «Авыл утлары» газетасының 2025 ел өчен 7 май саныннан укыгыз.

Рәйсә Гарипова-Харисова. Әлмәт шәһәре.

Фото – Рәйсә Гарипова-Харисованың шәхси архивыннан