Дустым-китап рубрикасы буенча яңалыклар
-
Җылы оя (Унберенче бүлек)
Колхозга ДТ -54 тракторлары кайтты. Ләкин бу яңа тракторлар көчле булсалар да, бер кимчелекләре ачылды: рамнары бик тиз какшый. Төзәтеп , ремонтлап җибәрәләр, озак та тормый тагын эштән чыга. Нишләтергә? Уйлана торгач, Мөхәммәтнурның башына бер фикер килде, үзенчә эшләп карарга булды.
-
Җылы оя (унынчы бүлек)
Мулланур белән Дамирәнең башлы- күзле булулары исенә төшсә, бар курыкканы урыс кешесенә туры килмәгәйләре, үзебезнең татар кызы, татар егете очраса иде дип теләде.Мәскәүдә ничек татар очратырлар, урыс арасында?
-
Җылы оя ( тугызынчы бүлек)
Ана җылысы күрми яшисез... Тамак туклыгы гына мени дөньяда!...Җан газабы – иң ачысы...”
-
Җылы оя (Сигезенче бүлек)
Роза Хәбибуллина. Җылы оя Повесть МӘСКӘҮ КУНАКЛАРЫ Кырык сигезенче елның җәендә салган хатында Мирзагали авылны, балаларын сагынуы турында, кайтырга рөхсәт сорап язды. Ләйлекәй җавапны Мөхәммәтнурга яздырды: кайтсыннар, үз йорты, үз балалары, диде.
-
Җылы оя (Җиденче бүлек)
Мөхәммәтнур бу җәй колхоз көтүенә көтүче ярдәмчесе булып эшкә керде. Ул буйга үсеп сузылып китте, тик әле үсмерләрчә юка. Киемнәре кечерәйде, ямаулы ыштанының балаклары кыскарып калды.
-
Җылы оя (Алтынчы бүлек)
Тимершәех язгы чәчүгә дип амбарда ипилек онны күз карасы кебек саклатты. Ул белә: ач, җегәрсез кеше җир сөрә алмый. Җирне вакытында сөреп, ипиеңне чәчмәсәң, көзен урыр ашлыгың да булмас. Шуңа күрә тегермәндә бодай тарттырды.
-
Бәллүр тозак
Повестьтан өзек
-
Җылы оя (Бишенче бүлек)
Ирләр белән беррәттән авылның иң яхшы атларын да сугышка алдылар. Җәй башында авылда бөтен мәшәкать карт-корыга, хатын- кызга, бала-чагага калды...
-
Җылы оя (Дүртенче бүлек)
Бәбәйләргә җыенганда, Ләйлекәй үги улын исеннән чыгармады. Сабыйны бу вакыйгага хәзерләргә кирәк, чөнки яңа туган бала күп вакытны алачак, Мөхәммәтнурга игътибар җитеп бетмәсә, көнләшеп интегер, Ходай сакласын!
-
Җылы оя (Өченче бүлек)
Мирзагали өйләнүне озакка сузарга теләмәде. Бер атналап Көнкүрмешкә килеп йөрде дә, кыз өендә никах укытып, яшь бикәчен алып китте.
-
Җылы оя. Икенче бүлек
Егетнең өйләнергә җыенуы, кызның әтисе ризалык бирмәве турындагы сүз Акхуҗада таралып өлгерде. Очраганда кайберәүләрнең төрттереп шаяртулары Мирзагалинең горурлыгына тиде.
-
Җылы оя. Беренче бүлек
Октябрь бәйрәменә ишеп-ишеп кар яуды да, салкынайтты.Чишмә башындагы имәннең көрән яфраклары коелмыйча, салкын җилдә кыштырдап утыруын Көнкүрмеш халкы кышның суык булачагына юрады.
-
Очланмый калган кибәннәр... (җиденче бүлек)
Көн саен гайбәт ишеткәч, ахыр чиктә, Хәйдәрнең сабырлыгы төкәнде. Аның холкындагы элекке кайнарлыгы тышка бәреп чыкты. Бер көн Тегермәнлек басуыннан кайтты да, өстәл сугып: - Җитте! Туйдым мин бу сүзләрдән! Гарык булдым! Бөтенләй адәм көлкесенә калганчы, немедленно шахтага китәбез! - дип кычкырды. Фатыйма иренә якынрак килгәч кенә, аның кызмача икәнен сизде. Өйдә алар икесе генә иде. Хәйдәр ачуына чыдый алмый, ишекле-түрле йөренде.
-
Очланмый калган кибәннәр... (алтынчы бүлек)
Сугыш беткәнгә инде ике елдан артып китте. Ә ачлык һаман бугаздан буа. Җитмәсә, илгә корылык килде. Кайбер авылларда хәттә кычкырып ачка үлүчеләр дә бар диләр. Ә налог җыючы агентларның анда эшләре юк. Синең ашарыңа бармы-юкмы, балаларың ачмы-ялангачмы - син фәкать заемга языл, налогыңны түлә! Түләмәсәң, недоимка дип, актык кәҗәңне дә, орлыкка калдырган бәрәңгеңне дә сыпыртып алып чыгып китәләр.
-
Очланмый калган кибәннәр... (бишенче бүлек)
Хәйдәр фәкать 1946 елның салкын декабрендә генә туган авылына әйләнеп кайтты. Өйдә кәҗә бәтиләре белән пыр тузып уйнап йөргән биш яшьлек Алмаз өстенә солдат шинеле кигән Хәйдәр килеп керүгә: - Әти! Әти кайтты! - дип, аның муенына барып асылынды.
