Яңа ел – безнең өчен гадәти ял көне

Ул бәйрәмнәрнең асылында иминлек, бер-береңне кайгыр­ту, якыннарыңны һәм мохтаҗларны сөендерү, кыскача гына әйткәндә, хәерлелек ята. Балалары­бызга да шуны аңлатабыз. Улларыбызның берсе бала­лар бакчасына йөри, икен­чесе мәктәптә укый. Ба­лаларга Яңа ел һәм баш­ка бәйрәм чараларына ба­руны катгый тыймыйбыз, чөнки тыелган җимеш тат­лы була. Балаларга хакый­катьне аңлатырга тыры­шабыз.

“Яңа ел җитә. Тәртипле булсаң, Кыш бабай бүләк алып килә. Бүләк сорап хат яз”, – дип, тәрбия кылмый­быз. Чөнки үсә-үсә хаклык билгеле булачак. Баланың олыларга ышанычы бетүе бар. Балаларга кечкенәдән Аллаһы Тәгаләнең барлы­гын, берлеген һәм бирүче булуын, Аннан гына сорар­га кирәклеген аңлатабыз. Безне нигъмәтләүче, дога­ларны ишетүче Аллаһтан сорап, догалар кылыр­га өйрәтәбез. Кечкенәдән шундый тәрбия алган ба­лалар яшәү дәверендә аларны Аллаһ ташламая­чагын беләчәк, авыр сынау килгәндә дә сынмаячак.

Дөньяви бәйрәмнәргә килгәндә, алар гадәти көн буларак кабул ителә. Яңа ел да шулар рәтендә. Мин ба­лаларга: “Яңа ел бәйрәме диндә килмәгән. Аннан иминлек, хәерлелек юк”, – дип бәян кылам. Хактан да, күпчелек яшьләрнең уен­да – табын әзерләү, анда исерткеч эчемлекләр кую. Өстәвенә, “шарт-шорт” ки­тереп, петардалар шартла­талар, салютлар арттыра­лар. Күпме акча күккә оча дигән сүз. Иминлек ягын­нан караганда да питарда шартлатулар куркыныч. Күпләр Яңа елда бәйрәм итүне шартлар дәрәҗәгә җиткәнче ашау-эчүдә, исерткечләрдә һәм шарт­латкычларда күрәләр шул.

Без гаиләдә Яңа елны үткәрмибез. Балалар да Кыш бабай белән Кар кы­зына ышанмыйлар, алар­ны көтмиләр. Бу бәйрәм – безнең өчен гадәти ял көне. Гадәти яллардагы кебек әти-әниләргә, туганнарга барырга тырышабыз. Яңа ел хөрмәтенә түгел, туган­лык җепләрен ныгыту ни­яте белән.

Ринас хәзрәт Нәбиев,

“Мөслим” мәчете имам-хатыйбы.