Китап – тормышта ярдәмлек

Йолдыз Зәкиева, Мөслим туган як музееның фондларны саклаучысы:

Китап уку миңа көч бирә, мин аларда сорауларыма җавап табам. Китапларны бүләк итүчеләр дә бар, эштән дә алып кайтып укыйм, китапханәдән дә алам. Әниемдә дә китаплар бик күп, үземнең дә шәхси китапханәм бар. 

Әти-әнием икесе дә укырга яраталар иде. Әтием – өч сыйныф бетергән сугыш чоры баласы. Ул бик күп укый иде. Алабуга педагогия университетында укыганда, профессорларның лекцияләрендә әти сөйләгәннәрне ишетеп гаҗәпләнә идем. Әнием бүген дә китаплар укый.

Үзем укыган китапларның барысын да яратам. Аларны санап бетерү мөмкин түгел. Нурихан Фәттахның “Сызгыра торган уклар” романы, Гаяз Исхакый әсәрләре, Венера Касыймованың “Әллә язмышым, әллә ялгышым”, Фәнис Яруллинның “Кыйгак-кыйгак каз кычкыра”, Нәбирә Гыйматдинованың “Кырагай” повестьлары, якташ язучыларыбызның иҗаты – барысын да яратам!

Сәхифәне Римма Афзалова алып бара.

 Фото – Й.Зәкиеваның шәхси архивыннан.

Тулырак “Авыл утлары” газетасының 2024 ел 21 февраль санында укыгыз.