Өлкәннәргә кояш җылысын биреп

Социаль хезмәткәр булу, һөнәрдән бигрәк, күңел ихтыяҗыдыр. Өлкәннәрне тәрбияләү өчен киң күңелле, олы йөрәкле, сабыр булу кирәк. Социаль хезмәткәр Румия Биктимеро­ва нәкъ шундый, диләр хезмәттәшләре.

– Кечкенә чакта урам­да очраган һәркем – гел белмәгән әби-бабайлар, апа-абыйлар белән дә исәнләшеп китә идек. Әти-әнинең тәрбиясе өлкәннәргә карата игъти­барлы һәм ихтирамлы бу­лырга өйрәтте. Социаль хезмәткәр һөнәрен сай­лавым да шуңа бәйледер. Караучысыз калганнар, ярдәмгә мохтаҗлар өчен без кояш җылысы кебек кирәк. Алар безне якын туганыдай көтеп ала, – ди Румия апа.

Румия Биктимерова – Ютазы районы кызы. Тор­мыш иптәше Рөстәм белән Казанда танышалар. 1994 елда килен булып төшкән кызны Иске Карамалы авылы халкы яратып ка­бул итә. Каенана-каената, каенатасының әнисе го­мер кичерүче йортта яшь киленгә бал корты кебек ты­рышып эшләргә туры килә.

– Румия 20 ел инде шушы системада хезмәт куя. Эшләгән дәвердә ТР Хезмәт, мәшгульлек һәм социаль яклау министрлыгының, район башлыгының Мак­тау грамоталары һәм Рәхмәт хатлары белән бүләкләнде. Бүгенге көндә Румиябез җиде өлкән кешене карый. Аның дүртесе – Иске Кара­малы, өчесе Күбәк авылын­да яши. Әби-бабайлар бик канәгать үзеннән, сагынып көтеп алалар, – ди “Маяк” халыкка социаль хезмәт күрсәтү үзәге җитәкчесе Рәмилә Гыйльметьянова.

Һөнәре буенча хисапчы булган Румия апага берничә җирдә шушы юнәлештәге эшне дә тәкъдим итеп кара­ганнар. Югары хезмәт хакы­на да кызыкмаган ул. “Әби- бабайларымны ташлап китә алмыйм” дигән.

– Башкаларның күңеленә яра салмыйм дисәң, йөрәк түрендәге җылыны жәлләмәскә кирәк. Бөтен кеше дә со­циаль хезмәткәр булып эшли алмыйдыр ул. Чит- ят кешене карау, тәрбияләү өчен олы йөрәкле, түземле, миһербанлы булырга кирәк. Кеше хәленә керә белгән кеше генә башкаларның борчу-мәшәкатьләрен күпмедер җиңеләйтә ала. Сәламәтлегем булганда өлкәннәрне алга таба да ка­рармын, дип уйлыйм, – ди Румия апа.

Райондашыбыз тор­мыш иптәше белән бер кыз һәм ул үстергәннәр. Тик тормыш иптәше белән го­мер көзен парлап каршы алу насыйп булмаган. Ка­енатасы Мирхафизан Ру­мия апа тәрбиясендә яши. Күңелендәге җылыны башкалар белән бүлешеп яшәүче Румия Биктимеро­ваны өлкәннәрнең зарыгып көтеп алуы аңлашыла. Ба­лалары, якыннары бирә ал­маган ярату һәм хөрмәтне алар социаль хезмәткәрдән ала, Румия апаның игелекле гамәлләре, тәмле сүзләре яшәүгә көч уята.

– Бу кадәр дә шәфкатьле һәм миһербанлы кеше бу­лыр икән! Без – өлкән яшьтәгеләргә бер җылы сүз дә җитә бит. Ә Румия тәмле телен кызганмый! Бөтен эшемне башкара. Продук­циясен дә алып кайтып бирә, физкультура да яса­та, кан басымын да үлчи, га­зетлар укып, дөнья хәлләре белән таныштырырга да ва­кыт таба, түләүләремне дә түли. Кыскасы, үз кызым кебек Румия! – ди, сөенеп, Иске Карамалы авылында яшәүче 88 яшьлек Гөлсинә Хаҗиева.

Лилия Шәймиева фотосы.