“Мәңге картаймам, янымда син булсаң...”

Симәк авылында яшәүче бу гаиләне авылдашлары “күгәрченнәр көнләшерлек парлар” диләр. Бәхетле гаиләне юкка гына җәннәтнең чагылышы белән тиңләмиләрдер. Гәрдиевлар йортында урын-җир дә ялт иткән, өстәл тулы сый-нигъмәт тә һәр көнне кунак көтәдер кебек.

Иң якын кешеләрем!

Зәмзәмиянең әнисе яшьли гүр иясе була. “Бармагы гына шешкән иде, елан карагы булды, күрәсең”, – ди авылдашлары. Әтиләрен сугышка алалар. 6 яшьлек Зәмзәмия 14 яшьлек апасы Бания тәрбиясендә кала. Баниягә бик авырга туры килсә дә, Зәмзәмиядән тыш тагын дүрт туганына әти дә, әни дә була.

– Эне-сеңелләреңне карый алмыйсың, приютка бирәбез,  дип килгәннәр иде, Бания апа безне бөркет кебек саклады: “Апайларымны алып китсәгез, бүген үк суга батып үләм! Әнкәемнең җаныннан өзелеп төшкән иң кадерле кешеләрем бит алар!” – дип, беребезне дә приютка җибәрмәде. Ничек итсә итте, үзе ачка интексә дә, безне ачлыктан саклап калды, сугышны да, аннан соңгы елларны да җиңеп чыга алдык, – дип сөйли Зәмзәмия апа.

Әтисенең ишегалдыннан кечкенә чана тартып чыгып киткән минутлары бүген дә күз алдында. Ул вакытта аңа 6 яшь кенә булса да, һәр мизгел кинокадрлар кебек күңелендә саклана. Балалар бәхетенә, әтиләре сугыштан яраланып, әмма исән кайта. Авыр яралануына карамастан, икенче көнне үк колхозга эшкә чыга: кул пычкысы белән такта яра.

Тулырак "Авыл утлары" газетасының 2024 ел 22 март санында укыгыз