Бергәләп өйрәник

Шулпалы аш 
Шулпалы аш, гадәттә, тирән аш тәлинкәсенә салып яисә тоткалы чынаяк белән бирелә. Аны, тәлинкә читеннән яисә чынаяк тоткасыннан сул кул белән җиңелчә генә тотып, кашык белән ашыйлар. Ә суына төшкән шулпаны чынаякның үзеннән генә дә эчәргә мөмкин. Чынаякны тотканда, бармакны тотка эченә кертергә яисә чәнти бармакны аерырга ярамый. 
Тәлинкә төбендә калган ашны, тәлинкәне сул кул белән үзеңнән читкә таба янтайтып, кашыкны да үзеңнән читкә таба каратып, ашап бетерергә кирәк. 
Ит ашлары 
Кеше чәнечкене моннан җиде-сигез йөз ел элек үк куллана башлаган. Россиядә исә ул шактый соң, Петр I заманында гына барлыкка килгән. Менә шул чордан башлап, чәнечке ит ризыкларын ашауда киң кулланыла башлый. Ашаганда чәнечкене – сул кулга, ә пычакны уң кулга тотарга кирәк. Чәнечке белән алырга теләгән ризыкны пычак белән чак кына төзәткәләп җибәрергә мөмкин. Ит калҗасын башта ук турап бетерергә ярамый, аны кисәкләргә бүлеп-бүлеп ашарга кирәк. Чәнечке белән ансат бүлгәләргә мөмкин булган ризыкны пычак белән кисмиләр. 
Азыкны пычак һәм чәнечке ярдәмендә ашаганда, чәнечкедән генә файдалансаң да, пычак һәрвакыт кулда була. Азыкны кискәндә пычак белән чәнечкене тәлинкәгә авышрак итеп тотарга кирәк. Һәм бу вакытта пычак белән чәнечке сабы уч төбендә булырга тиеш. 
Ашаганда тәлинкәгә артык иелмичә, алга чак кына авышкан хәлдә мөмкин кадәр туры утырырга кирәк. Шул ук вакытта авызны тутырып ашарга да ярамый. 
Табында үрелеп ипи алганда, кулдагы чәнечке белән пычакны тәлинкәгә аркылы-торкылы куеп торырга кирәк. Монда чәнечкенең очын – аска, ә пычак йөзен сулга каратып кую сорала. 
Ашап бетерүне күрсәтү өчен тәлинкәне үзегездән читкә этәреп кую дөрес түгел, пычак белән чәнечкене бер-берсенә параллель итеп тәлинкәгә куярга кирәк. 
Балыкны, гадәттә, махсус пычак һәм чәнечке ярдәмендә ашыйлар. Ләкин балыкны пычак белән кисмиләр.