Соңгы кыңгырау
Соңгы кыңгырау бәйрәме дигәннән... Мәктәптә укыганда, уллары Газинур иртәнге якта ук якындагы урман-болын тирәсеннән икесенә дә берәр бәйләм кыр чәчәкләре җыеп алып кайта иде. Бәйрәм белән беренче булып ул котлый иде. Әнисенә дигән бәйләмдә, һичшиксез, өч аксыл-шәмәхә чәчәктән торган бер сирень ботагы була иде.
Дәвамы. Башы газетаның 24 май санында
– Синең яраткан чәчәкләреңнең берсе, әнием. Аларның һәр таҗы кыңгырауны хәтерләтә бит. Каян өздең дип... Сәрби әби бакчасыннан инде, әби рөхсәте белән, – ди иде, хәйләкәр елмаеп.
Укырга киткәч тә һәр елны телефон аша бәйрәм белән котлый, матур-матур открыткалар җибәрә иде. Әфганстаннан язган беренче хатында ук:
– Әнием, мондагы кызалакларны (лалә) күрсәң... Аларның күплеге!.. Кызыл диңгез кебек чайкалып утыралар. Алар да кыңгырауны хәтерләтә бит. Их, бәйрәм белән котлап, шул чәчәкләрне кочагы белән сезгә бүләк итәргә иде, дим. Ара ерак шул. Кайткач, күп итеп бакчабызда үстерербез әле аларны, – дип язган иде...
Улы һәлак булганнан соң, ана аның төсе итеп бакчасында күпләп кызыл тюльпаннар үстерә башлады. Һәр яз тирә-якка ямь биреп матур булып чәчәк ата тюльпаннары!
Сагындырып, үзәкләрне өзә торган хәлләр узды карчыкның күз алдыннан. Вакыт дәвалый, дисәләр дә, бала хәсрәтен, бала югалту ачысын дәваларлык бернинди чара да юк икән һәм булмас та! Кайгыларга түзеп була, сагышка түзеп кара! Ничә еллар сары сагыш телгәли карчыкның йөрәген, сары сагыш...
Гөлмәрьям.
Тулырак “Авыл утлары” газетасының 2024 ел 24 май санында.
Фото – Мөслим-информ архивыннан
Следите за самым важным и интересным в Telegram-каналеТатмедиа
Безнең телеграм каналга кушылыгыз! Телеграм-канал
Нет комментариев