Рәнҗетмәскә иде әниләрне...

Әлеге кыйссаны язарга талпынып, кулыма берничә тапкыр каләм алсам да, яза алмадым. Әллә Нәзир абый белән Наилә апаның тормышын бәян итүдән, аларның матур гомер юлына күләгә төшерүдән, әллә Наилә апаны рәнҗетүдән курыктым. Наилә апа авылыбыздан күченеп киткәч кенә әлеге гаилә турында ишеткәннәремне кәгазьгә төшерә алдым.

Нәзир абый белән Наилә апа гаиләсе авылда үрнәк гаиләләрнең берсе булды. Икесе да ачык йөзле, гадел һәм гади, ярдәмчел булулары белән авылдашларның хөрмәтен яулады алар. Алты балага гомер бүләк иттеләр. Балалары да үзләре кебек тәрбияле, акыллы булып үстеләр. Әти-әниләре ярдәме белән һәрберсе тормышта үз юлын табып, гаилә кордылар, өлкәннәргә оныклар бүләк иттеләр. Нәзир абый белән Наилә апа төп йортта төпчек улының гаиләсе белән яшәде. Гаиләне сөендереп дөньяга килгән ике онык күптән инде егет булды. Иң кызганычы шул: Нәзир абый бәхетле матур картлык кичереп гомер иткәндә, кинәт кенә якты дөньядан китеп барды.

– Нәзирем бик акыллы һәм хатын-кызны хөрмәт итә белүче ир булды. Һәрвакыт туры сүзле, гадел булды. Шаян һәм тапкыр сүзле булуы да ялгышлар ясамыйча матур гомер кичерергә ярдәм итте. Олыгая башлагач, минем аннан алда китүемнән курка башлады. “Икенче йортка синнән алда китсәм иде, Наилә, синнән калмасам иде”, – дип гел әйтә торган иде. “Нигә алай дисең? Әллә миннән туйдыңмы?” – дип сорагач: “Туймадым ла, хатын-кыздан калган ир-ат – иң бәхетсез ир-ат ул. Хатын-кыз ялгыз калса да яши, балаларына да сыя, ә ир-атка хатыныннан соң ялгыз яшәү бик авыр, диләр. Синнән калудан бик куркам”, – дип әйтә иде, – дип, Наилә апа Нәзире турында бик юксынып сөйләде.

Тулырак «Авыл утлары» газетасыннан укыгыз

Фото: Татар-информ