Гүзәллек яшәгән җирдә

Бакчада нинди генә композицияләр юк ! Җил тегермәне, бала­лар мәйданчыгы, бизәкләп эшләнгән җәйге беседка, кое, төрле үзенчәлекле эшләнмәләр – барысы да үзенә тартып тора. Ишегаллары чип-чиста! Хуш исләрен таратып утыру­чы гөл чүлмәкләре хуҗа кулы белән ясалган подставкалар­да урын алган. Үрмә розалар, 50дән артык яран гөл, петуния, лобелияләр үсә биредә.

– Тормыш иптәшем белән икебез дә – иҗат кешеләре. Сабирҗаным туктаусыз эзләнә. Яңа әйберләр ясау идеясе аңа яңа көн туган саен килә төсле. Мастерскоенда ул көннәр буе ятарга әзер. Балалар белән җыйнаулашып станок бүләк иткән идек. Агачтан, калайдан, тимердән кисеп-бөгеп төрле эшләр башкарырга мөмкинлек бирүче җайланма белән туды­рылган матурлык болар, – ди Гүзәлия апа, ишегалдындагы кул эшләре белән хозурланып.

Сабирҗан абый – Әмәкәй егете, Бөек Ватан сугышы вете­раны Сәгыйдулла Зариповның улы, Гүзәлия апа – Тегермәнлек авылы кызы. Яшьләр Әмәкәйдә яңа ел кичәсендә танышалар. Кар кызы булып киенгән чибәр кызга егет бер күрүдә гашыйк була. Яшь чакта Түбән Кама шәһәрендә яшәгән пар 2012 елда Мөслимгә кайта. Гаилә башлыгы озак еллар төзелештә эшли, тормыш иптәше 42 ел мәгариф системасында хезмәт куя. Эшләү дәверендә иҗади эш белән янып йөргән, сту­дентлар белән төрле чара­лар үткәргән Гүзәлия апаның күңеле бүген дә үнсигездә диярсең!

– Агач эше белән кызыксы­ну, әйберләр ясау сәләте миңа мәрхүм әтиемнән бирелгәндер. Ул яшь чагында оста итеп бура бураган, калайдан бизәкләп сандыклар ясаган. Үсмер чак­тан ук атлар белән хыяллан­дым. Ат арбасы ясау зур хыя­лым иде. Йорт салу, ихатаны төзекләндерү белән ат арбасы ясау уе белән яна башладым, – ди Сабирҗан абый.

Теләгенә ирешә дә! Бүген ишегалларында бик матур итеп эшләнгән ат арбалары, диварда арба тәгәрмәчләре тора. Балалар өчен ясал­ган уен мәйданчыгы да үзенә җәлеп итә. Оныкла­ры кайткан саен кечкенә гөмбәчек астында ял итә. Төрле төсләргә буялган таш­лар, түмәрләрдә урын алган чәйнек, самавырлар күзләрне иркәли. Ишегалдындагы оста куллар ясаган диван-кресло­га утырып тирбәләсе килә. Ит кыздыру өчен ясалган мангал-мичтә күмер пыскый.

– Сабирҗанның авылда яшисе килде. Шәһәрдән кай­ту сәбәбе дә шуңа бәйле. Баш­та әткәйне тәрбияләдек, бүген әнкәйне карыйбыз. Улының кул эшләрен күреп, ул да го­рурлык хисләре кичерә, – ди Гүзәлия апа.

Лилия Шәймиева.

Автор фотосы.